Wszystko o bocianach z Raszkowa, Lewkowa i Przygodzic (pow. ostrowski)
Nie jesteś zalogowany na forum.
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
Świat pszczół wydaje się nam pięknym światem, że jest taki poukładany, tętniący zgodną pracą dla rodziny, nic, tylko wokół same sympatyczne pszczółki Maje. Ale tak w rzeczywistości nie jest. Nasze kochane pszczółki potrafią być bezwzględnymi rabusiami. Zwłaszcza teraz, gdy wziątki się kurczą i nektaru coraz mniej, a potrzeby rodziny rosną w związku ze zbliżającą się zimą.
Zwiadowczynie nieustannie przeczesują teren poszukując nowych źródeł nektaru, nie gardząc przy tym słodkim sokiem przejrzałych owoców. W poszukiwaniach tych kierują się głównie zmysłem powonienia i dlatego często trafiają w okolice innych uli, skąd z ich wylotków dochodzi nęcący zapach miodu. Jest tylko jeden problem, wejścia do uli są pilnowane przez liczne, czujne strażniczki i w normalnej, zdrowej i silnej rodzinie zwiadowczynie nie mają najmniejszych szans dostania się do środka.
Inaczej sytuacja się ma gdy rodzina jest z jakiś przyczyn słabsza z mniejszą ilością pszczół, a tym samym i strażniczek. Zwiadowczyni często potrafi się prześlizgnąć obok strażniczki i dostać się na nieobsiadany plaster ze zgromadzonymi zapasami. Szybko pobiera miód do wola i opuszcza ul zapamiętując jego położenie. Przybywszy do swojej rodziny werbuje energicznym tańcem inne zbieraczki o obfitości pokarmu, podając równocześnie dokładne namiary miejsca skąd wróciła. No i zaczyna się rabowanie upatrzonego ula. Na wylotku rozpoczynają się zacięte walki strażniczek z rabusiami. Jeżeli napastników jest wielu, to reszta wykorzystując zamieszanie pobiera z plastrów miód i szybko wraca do swojego ula, gdzie oddaje zrabowane zapasy i rekrutuje następnych ochotników do rabunku. Siła ataku rabusiów narasta lawinowo. Zostają wybite strażniczki i już bez przeszkód zapasy zostaną przeniesione do rabującej rodziny. Zrabowana rodzina, bez pomocy pszczelarza ginie z głodu. Nieopanowany jeden rabunek może doprowadzić do następnych w pasiece. Z konieczności opisałem to zdarzenie pomijając wiele spraw.
Można jeszcze dodać, że istnieje jeszcze tzw. rabunek cichy, gdzie rodzina zostaje pozbawiona swoich zapasów bez tego szumu i walk wokół ula, często pszczelarz nie zauważa tego procederu i jest zdziwiony wiosną, że rodzina osypała się z powodu braku pokarmu, a przecież dostała tyle samo pokarmu co inne.
„Jeziora pozornie są takie cudowne
Gdy lekka przykrywa je falka,
Jedyne na niby są takie spokojne
W ich głębi śmiertelna wre walka.”
Jan Kaczmarek
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
Życie to nie bajka…
Na filmach widzimy szerszenia azjatyckiego, na szczęście one nie żyją w Polsce, choć do Europy zastały już przywleczone kilka lat temu. Z tego co czytałem, do Francji w kontenerze z chińską ceramiką. Dobrze się tam poczuły, ponieważ brak im naturalnych wrogów. Pojawiły się także w Portugalii, ciągle powiększając zajmowane terytorium kosztem szerszeni rodzimych.
Na szczęście nasze rodzime szerszenie nie czynią takiego spustoszenia wśród pszczół, jak ich więksi azjatyccy pobratymcy. Szerszenie u nas wokół uli pojawiają się liczniej na przełomie sierpnia i września. Wielokrotnie obserwowałem jak zręcznie łapią pszczoły w pasiece. Dlatego gniazda szerszeni umiejscowione w pobliżu uli są bardzo niepożądanym zjawiskiem.
Sam, przez lata pszczelarzenia i obserwacji, wypracowałem skuteczną metodę na walkę z tymi nieproszonymi gośćmi w pobliżu moich pasiek. Wczesną wiosną ustawiam na skrajach pasieki dwa otwarte stare, puste ule, które następnie co pewien czas sprawdzam. Gdy szerszeń założy już gniazdo, zostawiam go w spokoju przez dwa, trzy tygodnie, a to dlatego, że szerszenie pilnują swego terytorium dając mi tym samym pewność, że w pobliżu nie będzie innych gniazd. Gdy mija okres zakładania nowych gniazd rozpoznane gniazdo usuwam w całości i mam spokój z szerszeniami do końca sezonu. Szerszenie oczywiście się pojawiają wokół uli, ale już nie tak często i wyrządzają nieznaczne szkody.
W epoce globalizacji handlu, masowych podróży i beztrosce człowieka doczekaliśmy się już : warrozy, wirusa izraelskiego paraliżu pszczół czy żuczka ulowego, a co niesie nam przyszłość, któż to wie.
„ smutno mi, Boże”
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
Dla urozmaicenia "kolorów" wstawiłem ramkę z czerwiem od matki krzyżówki linii Erika /Apis mellifera carnika/ x włoszka /Apis mellifera ligustica
Offline
No i sprawa się wyjaśniła. W tym przypadku, jak napisał Leszek1, do ula została dodana ramka z czerwiem od innej matki będącej krzyżówką „carniki” z „włoszką”. To właśnie geny „włoszki” sprawiły, że pojawiły się złote pszczoły.
W naturze, w normalnej rodzinie też samoistnie, w trakcie sezonu, pojawiają się pszczoły o różnych barwach, a jest to związane z faktem, że matka podczas lotów godowych łączy się z wieloma trutniami pozyskując od nich nasienie. Plemniki te są gromadzone w specjalnym zbiorniczku nasiennym w którym zachowują żywotność przez cały okres życia matki tj. do pięciu, sześciu lat. Jajko z którego ma powstać pszczoła robotnica zostaje przed złożeniem zapłodnione, z niezapłodnionego jajka powstaje zawsze pszczoła truteń. Ponieważ plemniki podawane ze zbiorniczka są losowo przez cały czas, to z jajek matki, która spotkała się między innymi z trutniem od „włoszki” będą od czasu do czasu pojawiać jaśniejsze pszczoły. Ta pojawiająca się różnorodność genów w rodzinie ma duże znaczenie dla niej i dla pszczelarza. To kombinacje genów, mówiąc w uproszczeniu, sprawiają, że w takiej rodzinie zawsze są grupy pszczół, które: jedne lepiej pracują rankiem, inne znów w południe, jedne lepiej dbają o czystość w ulu, inne znów sprawniejsze są w wyszukiwaniu nowych źródeł nektaru, itd.
Zdarza się, że pszczoły lotne błądzą i zalatują do obcych uli. Co ciekawe, taka pszczoła zostaje wpuszczona i przyjęta do obcej rodziny. Aby jednak została przyjęta przez strażniczki musi się wprosić do ula odpowiednio się zachowując.
Pszczoły zwinięte w kłębek prawdopodobnie toczyły pomiędzy sobą walkę. Pszczoła, aby użądlić drugą pszczołę musi podwinąć odwłok, a użądlić drugą pszczołę nie jest łatwo bo jest opancerzona i niewiele jest nieosłoniętych miejsc. Zazwyczaj strażniczki zadowalają się tylko odpędzeniem intruza.
Pszczoły - temat „morze”
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
Offline
Offline
Offline
Witam w teleexpress był taniec pszczół nie zdażyłem a szkoda ,może ktoś oglądał.
Offline
Offline
Fotografie piękne, trzeba było poświęcić wiele czasu, aby uzyskać takie efekty.
Czy pszczółki z dołożonego plastra, wygryzione na początku sierpnia dożyją wiosny? - prawdopodobnie nie. Główna masa zimujących pszczół pochodzi z jajek złożonych w sierpniu i na początku września, chociaż w kłębie zimowym zdarzają się pszczoły starsze i młodsze. Pszczoły żyjące obecnie w rodzinie spracują się przy przerabianiu syropu cukrowego i po wykonaniu tych prac stopniowo ustąpią miejsca młodym, nowym, przygotowanym dobrze do zimowli pszczołom.
Ramówka wiekowa pszczół przedstawiona przez Ria ma znaczenie bardziej poglądowe niż faktyczne. Życie w rodzinie pszczelej jest bardziej skomplikowane a pszczoły muszą reagować elastycznie w stosunku do bieżących potrzeb rodziny. Wiek pszczół pełniących określone czynności często ulega skróceniu lub wydłużeniu, lub nawet pominięciu przez grupy pszczół niektórych prac.
Wyobraźmy sobie, że rodzina traci nagle wszystkie pszczoły lotne, czyli zbieraczki i zostaje odcięta od dopływu wody, nektaru i pyłku na bieżące potrzeby. Sytuacja taka zdarza się na przykład, gdy zostają zastosowane opryski na kwitnące rośliny i do tego w godzinach lotów pszczół, a niestety nie są to sporadyczne wypadki. Zostaje zachwiany naturalny porządek w ulu i po niedługim czasie pracę zbieraczek podejmują młode pszczoły np. omijając etap pracy woszczarek czy strażniczek, bo tego wymaga dobro rodziny.
Świat pszczół kryje przed nami jeszcze wiele tajemnic.
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
Ria - dodawać można jajka,czerw otwarty lub czerw kryty, tylko że jajka i czerw otwarty muszą same wyżywić a czerw kryty tylko ogrzać. Ja dodałem czerw kryty.
Offline
Ups, przepraszam :-)
Czy dodaliśmy ramkę z jajkami czy z larwami, czy też ramkę z czerwiem zakrytym, w tym konkretnym przypadku, w zasadzie nie miało większego znaczenia, choć podejrzewam, że Leszek dołożył ramkę z czerwiem zakrytym, aby tym samym przyspieszyć rozwój rodziny – prędzej pojawią się nowe pszczoły zwiększające siłę rodziny.
Znaczenie to ma na przykład, gdy nie można zauważyć w ulu matki a w plastrach brak jajeczek i młodych larw. Wtedy podajemy takiej rodzinie plaster z jajkami czy też młodymi larwami. Normalna opieka nad tym plastrem oraz brak odciągniętych zaczątków mateczników ratunkowych informuje pszczelarza, że w tej rodzinie znajduje się młoda matka, która prędzej czy później rozpocznie czerwienie i nie ma sensu poddawać nowej czerwiącej matki, bo pszczoły i tak jej nie przyjmą.
Natomiast, gdy chcemy szybko wzmocnić odkład czy słabszą rodzinę wtedy dodajemy do nich ramki z czerwiem zakrytym, a jeszcze lepiej z czerwiem który już zaczął się wygryzać. Można dodawać je bez obawy, bo świeżo wygryzione pszczoły są przyjmowane przez pszczoły bez problemów.
Sprawę manipulowania pszczołami człowiek doprowadził już prawie do perfekcji.
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline
"aby jedzenie było lekarstwem, a lekarstwo jedzeniem" - Hipokrates
A gdyby do kuracji miodowej Ria włączyć spożywanie pyłku, a jeszcze lepiej pierzgi. Pierzga to nic innego jak „ukiszony” pyłek, o wiele jednak łatwiej przyswajalna niż sam pyłek, a do tego zawiera bogatszą gamę mikroelementów, aminokwasów, czy witamin. Wiem, że to marzenie, bo ze względu na pracochłonność jej pozyskiwania jest stosunkowo droga. Do tego dochodzi jeszcze problem uczuleń na pyłki, na co cierpi obecnie wielu ludzi.
Ale każdemu wolno pomarzyć 
Offline
"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham zwierzęta" Oscar Wilde
Offline